حتما نام ترجمه رسمی و ترجمه غیر رسمی را شنیده‌اید. اما آیا می‌دانید این دو نوع ترجمه چه تفاوتی با هم دارند؟ دانستن فرق ترجمه رسمی و غیر رسمی برای خیلی از افراد ضروری است، چون کاربرد این دو نوع ترجمه با هم متفاوت است. با ما در ادامه بحث همراه باشید تا این تفاوت را برای شما بازگو کنیم.
آشنایی با ترجمه رسمی
ترجمه رسمی یعنی ترجمه اسناد و مدارک رسمی و معتبر به نحوی که ترجمه سند کاملاً با سند اصلی مطابقت داشته باشد. این ترجمه توسط مترجم رسمی که مجوز و پروانه کار از قوه قضائیه دارد، انجام می‌شود و روی سربرگ مترجم به همراه مهر و امضا چاپ می‌شود. این ترجمه که روی سربرگ قوه قضاییه ترجمه و چاپ شده است،ترجمه رسمی نامیده می‌شود. در صورت نیاز، قوه قضائیه و وزارت امورخارجه این ترجمه را تایید و مهر و امضاء خواهند کرد. مترجمان رسمی در دفاتر ترجمه رسمی یا اصطلاحاً دارالترجمه‌های رسمی سراسر کشور مشغول به کار هستند. بنابراین، برای انجام ترجمه رسمی باید به دفاتر معتبر و دارای مجوز از قوه قضائیه مراجعه کرد.
آشنایی با ترجمه غیر رسمی
منظور از ترجمه غیر رسمی مفهوم عام ترجمه است. هر متنی که از زبانی به زبان برگردانده شده به نوعی ترجمه غیررسمی شده است. اما وقتی در دفاتر ترجمه عبارت ترجمه غیررسمی ذکر می‌شود، منظور این است که سند مشتری به هر دلیلی قابلیت ترجمه رسمی ندارد (یا اینکه مشتری احتیاجی به ترجمه رسمی ندارد). در نتیجه، این سند به صورت معمولی ترجمه می‌شود و فایل یا پرینت ساده آن (بدون سربرگ و مهر و امضاء) به مشتری تحویل می‌شود.
ترجمه تخصصی کتاب و متون، ترجمه زیرنویس فیلم و حتی بومی‌سازی و ترجمه وب‌سایت‌ها، همگی از نمونه‌های ترجمه غیررسمی هستند. مثال پر کاربرد دیگر از ترجمه غیر رسمی، ترجمه مقاله از فارسی به انگلیسی برای ارائه به ژورنال است. این ترجمه نیازی به تایید ندارد و هر کس که دانش خوبی در حوزه زبان و ترجمه دارد می‌تواند آن را انجام دهد.
تفاوت های ترجمه رسمی و غیررسمی
به دلیل قابل استناد بودن متن ترجمه رسمی، متن ترجمه باید ویزگی های زیر را داشته باشد:
- دقت بسیار در ترجمه: ترجمه های رسمی بسیار حساس هستند و باید با بالاترین کیفیت ترجمه شوند. یکی از خصوصیات ترجمه‌هی رسمی ارائه معانی درست در ترجمه است. ارگ ترجمه‌ای در نگارش، اعدا و اپل اسامی اشتباه داشته باشد از نظر قوه قضاییه قابل قبول نیست و مرجوع خواهد شد.
- اعتبار سند اولیه: ترجمه رسمی روی اسناد معتبر و با دیدن اصل سند انجام میگردد. در صورتی که سند مخدوش باشد یا مشکوک به جعلی بودن باشد قابلیت ترجمه ندارد و به مشتری بازگردانده می شود.
- وفاداری کامل: در ترجمه رسمی تمامی موراد باید به دقت ترجمه گردد و مجاز به ترجمه آزاد نیست. به همین علت است که مترجمان رسمی قالب های اسناد و فرم های یکپارچه دارند و از آن ها به عنوان یک الگو برای شروع ترجمه مدارک جدید بهره می گیرند.
- ترجمه اسامی افراد مطابق اسپل پاسپورت: اسامی باید مطالب با پاسپورت ترجمه گردد. رعایت نکردن این ویژگی باعث برگشت ترجمه از سمت قوه قضائیه یا سفارت خواهد داشت.
اعتبار ترجمه رسمی بیشتر است یا غیررسمی؟
در خارج از کشور اعتبار رسمی بسیار بیشتر از ترجمه غیررسمی می باشد. در حقیقت هرچقدر در ترجمه غیررسمی وسوا به خرج داده شده باشد و دقیق انجام شود باز هم از نظر سفارت خانه‌ها بی اعتبار است مگر آن که موقعیت خاص پیش آمده باشد. البته در کاربردهای غیررسمی ترجمه رسمی هم نیازی نیست و اکثر مترجمان رسمی از پرینت گرفتن و مهر و امضاء کردن متونی که ربطی به اسناد و مدارک نداشته باشد، خودداری می‌کنند. به بیان ساده تر باید گفت که ترجمه تخصصی مقاله هر قدر هم غیررسمی باشد از دیدگاه فنی و علمی معتبر است. در مقابل ترجمه رسمی اعتبار استنادی و حقوقی خواهد داشت.
